วันพฤหัสบดีที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

กลอนดาวอุจ

สูรเมษพฤษภเจ้า จันทร์อุจ เอี่ยมเอย
กรกฎครูกันย์พุธ ผ่องด้าว
ดุลเสาร์ส่วนราหุจ เลอพิจิก เจิดแฮ
ภุมม์มกรศุกร์ท้าว เทิดเบื้องมีนเฉลิม

หมายเหตุ
๑) อุจ แปลว่า สูง เนื่องจากดาวเคราะห์ในโหราศาสตร์ไทยของเรามีดาวเป็นอุจจาวิลาศอีกอย่างหนึ่ง ดังนั้นเพื่อให้เกิดความชัดเจนต่างจากอุจจาวิลาศจึงเรียกดาวอุจนี้ว่า มหาอุจ
ดาวเคราะห์ ถ้าบริสุทธิ์ก็ให้คุณแก่เจ้าชาตาดีนัก

๒) จำนวนของดาวอุจในดวงชาตา
ถ้ามี ๑ ดวง จะมี ข้าทาสมาก
ถ้ามี ๒ ดวง จะมีปัญญามาก มีทรัพย์มากกว่าญาติสองเท่า
ถ้ามี ๓ ดวง จะเป็นทหารเอก ประจญข้าศึกชนะ
ถ้ามี ๔ ดวง จะมีภรรยาดี ๆ มาก ๆ
ถ้ามี ๕ ดวง จะได้เป็นโหราจารย์ หรือเสนาบดี

๓) ดาว ๑ เป็นมหาอุจ จะเป็นผู้มีทรัพย์มาก ชนะศัตรู มีมิตรดี ความรู้มาก มีวาสนายิ่งญาติ
ดาว ๒ เป็นมหาอุจ จะเป็นผู้มีทรัพย์มาก เป็นที่รักแก่มหาชน อายุยืน ลูกหลานมาก
ดาว ๓ เป็นมหาอุจ เป็นผู้กล้าโวหาร โทโสร้ายหายเร็ว มีชื่อเสียง รบชนะ บริบูรณ์ด้วยอาหาร
ดาว ๔ มหาอุจ เป็นคนรูปงาม มีทรัพย์ มีสุข มีความรู้ดี ลูกเมีย บริวารมาก
ดาว ๗ หรือ ๘ เป็นมหาอุจ แรงด้วยโภคทรัพย์ ใจกร้าวกล้าแกร่ง มีอำนาจวาสนา มีลูกดีสมใจ ชนะศัตรู อายุยืน
ดาว ๕ มหาอุจ มีปัญญา คนเกลียดน้อย เพราะว่าเป็นผู้มีไมตรีทำแต่ประโยชน์ให้ จะไปที่ใดย่อมมีลาภ คผู้ใหญ่ ครูอาจารย์รักมาก
ดาว ๖ มหาอุจ เป็นผู้มีทรัพย์ รู้ธรรม เรียบร้อย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น