อันที่จริงคนเรานั้นถ้าจิตใจไม่ว้าวุ่น ทำให้สงบแล้วก็เกือบจะสำเร็จเป็นพระอรหันต์ พ้นจากความเป็นปุถุชันแล้ว แต่คนธรรมดานั้นจิตใจยากที่จะสงบระงับได้ การฟุ้งซ่านนี้เองที่เป็นเหตุให้คนเราถูกผูกมัดด้วยอำนาจพลังบวกและพลังลบของธรรมชาติ ทำให้ไม่มีอิสระเสรีต้องขึ้นอยู่กับดวงชาตาราศี และการโคจรของดวงดาวบนท้องฟ้าที่โหราจารย์ทั้งหลายได้ทำสถิติกันไว้ โหราศาสตร์จึงมีขึ้นด้วยเหตุนี้ก็มีแต่สามัญชนคนธรรมดาเท่านั้นที่ถูกกำหนดได้ตามวิชาโหราศาสตร์ แต่คนที่ทำแต่ความดีมาก ๆ แล้วชาตาชีวิตจะทำอะไรให้ได้ โหราศาสตร์ไม่อาจหยั่งเข้าไปถึงในกรรมดีหรือชั่วของคนเราหรอก วิชาโหราศาสตร์จึงยึดถือเป็นบรรทัดฐานไปทั้งหมดมิได้ คนดีแม้ชาตาชีวิตบ่งไว้ว่าจะไม่ดีอย่างไร แต่พลังแห่งกุศลธรรมนั้นใหญ่หลวงนัก สามารถพลิกความคาดหมายของโหราศาสตร์ได้ คนจนก็กลายเป็นคนรวยได้ คนอายุสั้นก็กลายเป็นคนอายุยืนได้
อ้างอิง : โอวาทสี่ของเหลี่ยวฝาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น